کاش اینقدر که به ما میگفتن درک کنین خودشون یکم درک میکردن
معلمی که با گرفتن یک کلیپ و فرستادنش برای چند کلاس درسش رو تموم میکنه توقع درک چی داره ؟؟ ما هایی که باید چندین کلیپ رو ببینیم و یاد بگیریم و بنویسیم حق نداریم صدامو در بیاد ولی باید به معلمی که توی خونه است و حقوق خودشو میگیره با یه فیلم برای چندتا کلاساش درس رو میده حق داد
دلم برای بدبختی خودمون میسوزه که وقتی دست از کتابامون بر میداریم دستا هامون بی حسه
وقتی چشم از چندین فیلم درسی مختلف بر میداریم چشمامون سیاهی میره و دید درست نداریم
اون معلم میدونه دانش اموز چه زجری داره میکشه میدونه تدریس انلاین سخته براش ولی از توقع خودش کم نمیکنه چرا یه بار معلم درک نکنه ؟؟ چرا میگن فقط دبیرا سختی میکشن ؟؟؟
جوابگوی مشکلات بچه ها کسی نیست ولی معلما ها هستن که میتونن راحت دهن چندین بچه رو با نمره هایی که کم میکنن ببندن
دردی که موقع درسا دانش اموز میکشه رو نه معلم نه معاون و نه هیچ کس دیگه جز خود دانش اموز درک نمیکنه
دانش اموزی که خودش مجبوره گاهی معلم خودش باشه تا بتونه درس هاش رو یاد بگیره
اون معلمی که با بی رحمی نمره کم میکنه میتونه شبا درست بخوابه ؟؟؟ زجر کشیدن دانش اموزش رو میبینه و راحت سرش رو روی بالشت میزاره؟؟
واقعیت اینکه اگه بخوایم معلم رو درک کنیم دیگه کنترلی روی شخصیت خودمون نداریم
چیزی که برای خودم پیش امده که کل فیلما تدریسا رو اینقدر دیدم تا یاد گرفتم ولی دور شدم از خانواده ارزش داره ؟؟؟
از خود واقعیم دور بشم ؟ مغز استراحت نکنه ؟؟
کدوم معلمی درک میکنه اخه ؟؟؟؟
معلمی که میاد سوال هایی میده که اصلا توی کتاب نیست ؟؟؟ از کجا بیاریم جواب سوالا رو
حقیقت اینکه که دیگه مدرسه ام خونه دوم ما نیست جهنم ماست جهنمی که با وجود معلما ساخته شده
حیف اسم زحمت کش که گذاشتن روی برخی از معلما
دانش اموزی که سرش زیر میره برا نوشتن خون دماغ میشه حق درک نداره ؟
واقعا این تدریس مجازی و کرونا باعث شد خیلی ها شناخته بشن .
و واقعا حیف اون معلم زحمت کشی که برای بودن یک سری تازه وارد اسمش خراب شده
همه ی اینا به کنار پول شهریه برای چیه ؟؟؟ مگه منه دانش اموز دارم از اب و برق مدرسه استفاده میکنم ؟؟؟ مگه من اونجا درس میخونم ؟؟ بیمه دانش اموزی ؟؟؟ برای چیه اخه ؟؟ مگه من مدرسه ام که بیمه بشم ؟ یعنی زمانی که سر کلاس مجازی ام یه اتفاقی بی افته برام بیمه دانش اموزی هستش ؟؟؟
باوا درک که هیچ شعور داشته باشیم توی زندگیمون ادم باشیم که اه و ناله هیچکسی پشتمون نباشه
بخدا زندگی که نفرین و اه ناله پشتش باشه زندگی درستی نیست .
و این زندگی نیست که ما دانش اموزان داریم میکنیم
.
.
.
.
.
" گاهی شعور مان رو به رخ دیگری نکشیم بلکه با شعور تصمیم به ثابت کردن شعورمان داشته باشیم "
